میچیو کاکو: “زمانی استفن هاوکینگ گفته بود نمی توان ماشین زمان ساخت زیرا اگر بتوان ساخت پس گردشگران آینده کجا هستند؟ من در پاسخ به این پرسش می گویم …”
میچیو کاکو از بنیان گذاران نظریه ریسمان و فیزیکدانی امریکایی ژاپنی تبار است که مطالعات بسیاری در زمینه نظریه ریسمان و کوانتوم انجام داده است. او فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد و برکلی است . اکنون در دانشگاه سیتی کالج نیویورک مشغول به کار می باشد. مهم ترین کتاب وی “فیزیک ناممکنها” نام دارد که در لیست پرفروش ترین کتابها نام دارد. شهرت او به دلیل بررسی و تحقیق درمورد زندگی آینده انسانها می باشد که معتقد است انسان ها در حال ورود به انقلاب چهارم علمی می باشند.
به اعتقاد کاکو، سرنوشت تکاملی ما انسانها چهار مرحله تمدن را پشت سر می گذارد:
تمدن نوع ۰ – در این تمدن خود ما انسانها هستیم که بر اساس فناوری و پیشرفت تغییر می کنیم.
تمدن نوع ۱- این تمدن همان آینده انسانهاست به طوریکه زندگی انسانها را وارد مرحله جدیدی می کند و او معتقد است ما اکنون در حال گذار به این تمدن هستیم.
تمدن نوع ۲- این تمدن به صورت مجازی کاملاً جاودانه و نامیرا است و هیچ چیز در آن از بین نمی‌رود.
تمدن نوع ۳- این تمدن، تمدنی است که در آن انسانها در فضا به قوانین حاکم بر دنیا غلبه کرده اند و انرژی ستارگان را در اختیار گرفته و محدوده زندگی شان به کهکشان و فضای میان ستاره ای گسترش پیدا کرده است.
کاکو توضیح داد: «هوش مصنوعی ممکن است چیزی به ما بدهد که پادشاهان و ملکه‌های قدیمی هرگز نتوانسته‌اند به آن غلبه کنند: روند پیری.» همه چیز قدیمی و پیر می‌شود زیرا خطاها را جمع می‌کنند. وقتی بتوانیم از هوش مصنوعی برای مقایسه میلیون‌ها ژنوم متعلق به افراد سالخورده با میلیون‌ها ژنوم افراد جوان استفاده کنیم، دقیقاً مشخص خواهیم کرد که پیری در کجا رخ می‌دهد. سپس آن را ریشه‌کن خواهیم کرد. مطمئن باشید که این تصویر زیبایی است. اما آیا این تصویر دقیق است؟ او به شدت بر روی نظریه ام یا همه چیز متمرکز کار می کند و معتقد است این نظریه در همین قرن اثبات و کامل خواهد شد و انسان تا ۱۰۰ سال آینده قطعا با فضاپیما به سفر در میان کهکشان راه پیدا می کند. به نظر کاکو پنج کتاب زیر برای پیشرفت آینده قطعا مفید خواهد بود.
۱- «فراتر از مرزها: علم اتصال مغز به ماشین‌ها» نوشته میگوئل نیکولیلیس
۲- «تکینگی نزدیک است» نوشته ری کورزویل
۳- «حالا بیمار شما را می‌بیند» نوشته اریک توپول
۴- «فراتر از زمین» نوشته چارلز والفورت و آماندا هندریکس
۵- «مجموعه بنیاد» نوشته آیزاک آسیموف
